| 1 VarÞ framgengt, þar es Fróþe bió, freigþar orþ, es at Fiolne kom, ok sikling suigþess geira vágr vindlauss of viþa skylde. |
Varð framgengt, þars Fróði bjó, fregðarorð, es at Fjölni kom, ok sikling svigðis geira vágr vindlauss of viða skyldi. |
| 2 Enn dagskiarr Durness niþia salvörþoþr Sveigþe vélte, þá's í stein enn stórgeþe dusla konr ept duerge hlióp, ok sal biartr þera Sökmimess iotonbygþr viþ iofre gein. |
En dagskjarr Durnis niðja salvörðuðr Sveigði vélti, þás í stein enn stórgeði Dusla konr ept dvergi hljóp, ok salr bjartr þeira Sökmímis jötunbyggðr við jöfri gein. |
| 3 Enn á vit Vilia bróþor vitta vétr Vanlanda kom, auk tröllkund of troþa skylde liþs Grímhildr lióna bága, ok sá brann á beþe Skúto menglötoþr, es mara kualþe. |
En á vit Vilja bróður vitta véttr Vanlanda kom, þás trollkund of troða skyldi líðs grímhildr ljóna bága, ok sá brann á beði Skútu menglötuðr, es mara kvalði. |
| 4 Ok Vísburs vilia byrge sævar niþr suelga knátte, þá's menþiór markar ötto setrs veriendr á sinn föþor, ok allvald í arenkióle glóþa garmr glymiande beit. |
Ok Vísburs vilja byrgi sævar niðr svelga knátti, þás meinþjóf markar öttu setrs verjendr á sinn föður, ok allvald í arinkjóli glóða garmr glymjandi beit. |
| 5 Hitt vas fyrr, at fold ruþo suerþberendr sínom drótne, þá's árgiorn ióta dolge suía kind of sóa skylde, ok landherr af lífs vönom dreyrog vöpn Dómalda bar. |
Hitt vas fyrr, at fold ruðu sverðberendr Sínum dróttni, ok landherr af lífs vönum dreyrug vöpn Dómalda bar, þás árgjörn Jóta dolgi Svía kind of sóa skyldi. |
| 6 Ok ek þess opt of yngua hreyr fróþa menn of freget hafþa'k, huar Dómarr á dynianda bana höolfs of borenn være. Nú'k þat veit, at verkbitenn Fiolness niþr viþ Fyrue brann. |
Ok ek þess opt of yngva hrør fróða menn of fregit hafðak, hvar Dómarr á dynjanda bana Höolfs of borinn væri. Nú ek þat veit, at verkbitinn Fjølnis niðr við Fýri brann. |
| 7 Kueþ'k'at dul, nema Dyggua hrør glitness gnö at gafne hefr, þuí't iódís Ulfs ok Narua konongmann kiósa skylde, ok allvald yngua þióþar Loka mær at leikom hefr. |
Kveðkat ek dul, nema Dyggva hrør glitnis Gnø at gamni hefr, þvít jódís Ulfs ok Narfa konungmann kjósa skyldi, ok allvald Yngva þjóðar Loka mær of leikinn hefr. |
| 8 Frá'k, at Dagr dauþayrþe fremþar fúss of fara skylde, þá's valteins til vörua kom spakfrömoþr spörs at hefna, ok þat orþ á austrvega vísa ferþ frá víge bar, at þann gram of geta skylde sløngoþref sleipness verþar. |
Frák, at Dagr dauðaorði, frægðar fúss, of fara skyldi, þás valteins til Vörva kom spakfrömuðr spörs at hefna. Ok þat orð á austrvega vísa ferð frá vígi bar, at þann gram of geta skyldi slönguþref sleipnis verðar. |
| 9 Þat tel'k undr, ef Agna her Skialfar röþ at sköpom þótto, þá's gøþing meþ gullmene Loga dís at lopte hóf, hinn's viþ taur temia skylde sualan hest Signýiar vers. |
Þat telk undr, ef Agna her Skjalfar röð at sköpun þóttu, þás gœðing með gullmeni Loga dís at lopti hóf, hinn við taur temja skyldi svalan hest Signýjar vers. |
| 10 Fell Alrekr þar's Eiríke bróþor vöpn at bana urþo, ok hnakkmars haufoþfetlom Dags fræendr of drepass kuöþo. Frá't maþr áþr eykia greiþe Freys afspring í folk hafa. |
Fell Alrekr, þars Eiríki bróður vöpn at bana urðu, ok hnakkmars haufuðfetlum Dags friendr of drepask kvöðu. Fráat maðr áðr eykja greiði Freys afspring í folk hafa. |
| 11 Vas'a þat bært, at Bera skylde valsøfendr vígs of huetia, þá's brøþr tueir at bönom urþoss óþurfendr of afbrýþe. Auk varþ hinn, es Öolfr of vá vörþr vétialds of vegenn liggia, es döglingr dreyrgan mæke öfundgiarn á Yngua rauþ. |
Ok varð hinn, es Alfr of vá, vörðr véstalls, of veginn liggja, es Döglingr dreyrgan mæki öfundgjarn á Yngva rauð. Vasa þat bært, at Bera skyldi valsœfendr vígs of hvetja, þás brœðr tveir at bönum urðusk óþurfendr of afbrýði. |
| 12 Varþ Iorvöndr, hinn's endr of dó, lífs of látr í Limafirþe, þá's hábrióstr horfo sleipner bana Guþlaugs of bera skylde, ok Hagbarþs hersa valde höþno leif at halse gekk. |
Varð Jörundr, hinns endr of dó, lífs of lattr í Limafirði, þás hábrjóstr hörva sleipnir bana Guðlaugs of bera skyldi, ok Hagbarðs hersa valdi höðnu leif at halsi gekk. |
| 13 Knátte endr at Upsölom ánasótt Aun of standa, ok þrálífr þiggia skylde. ióþs alaþ öþro sinne, ok sueiþors at sér huerfþe mækess hlut enn mióvara, es okhreins öttonga rióþr lögþess odd liggiande drakk. Mátte't hárr hiarþar mæke austrkonongr upp at(of?) halda. |
Knátti endr at Uppsölum ánasótt Aun of standa, ok þrálífr þiggja skyldi jóðs alað öðru sinni. Ok sveiðurs at sér hverfði mækis hlut enn mjóvara, es okhreins öttunga rjóðr lögðis odd liggjandi drakk. Máttit hárr hjarðar mæki austrkonungr upp of halda. |
| 14 Ok lofsæll ór lande fló týss öttongr Tunna ríke. Enn flæming farra trióno iotons eykr á Agle rauþ, es(sá's?) of austmörk áþan hafþe brotna börg of borenn lenge, ok skíþlauss skilfinga niþ høfess hiorr til hiarta stóþ. |
Ok lofsæll ór landi fló Týs öttungr Tunna ríki. En flæming farra trjónu jötuns eykr á Agli rauð, sás of austmörk áðan hafði brúna hörg of borinn lengi, en skíðlauss Skilfinga nið hœfis fjörr til hjarta stóð. |
| 15 Fell Óttarr und ara greipar dugandlegr fyr dana vöpnom, þann's hergamr hrægom føte víz borenn á Vendle sparn. Þau frá'k verk Vöts ok Fasta sønskre þióþ at sögom verþa, at eylands iarlar Foróþa vígfrömoþ of vegenn höfþo. |
Fell Óttarr und ara greipar, dugandligr, fyr Dana vöpnum; þann hergamr hrægum fœti, víts borinn, á Vendli sparn. Þau frák verk Vötts ok Fasta sœnskri þjóð at sögum verða, at eylands jarlar Fróða vígfrömuð of veginn höfðu. |
| 16 Þat frá'k enn, at Aþgils fior vitta vétr of viþa skylde, ok dáþgiarn af drasels bógom Freys öttongr falla skylde, ok viþ aur ægess hiarne bragnings burs of blandenn varþ, ok dagsæll deyia skylde Ála dolgr at Upsölom. |
Þat frák enn, at Aðils fjörvi vitta véttr of viða skyldi ok dáðgjarn af drasils bógum Freys öttungr falla skyldi. Ok við aur ægir hjarna bragnings burs of blandinn varð, ok dagsæll deyja skyldi Ála dolgr at Uppsölum. |
| 17 Veit'k Eysteins enda folgenn lokenn lífs á Lóhunde, ok sikling meþ suiom kuöþo iótska menn inne brenna, ok bitsótt í brandnóe hlíþar þangs á hilme rann, þá's timbrfastr toptar nökkue flotna fullr of fylke brann. |
Veitk Eysteins enda folginn lokins lífs á Lófundi, ok sikling með Svíum kvöðu józka menn inni brenna. Ok bitsótt í brandnói hlíðar þangs á hilmi rann, þás timbrfastr toptar nökkvi, flotna fullr, of fylki brann. |
| 18 Þat stökk upp, at Ynguare sýslo kind of sóet hafþe. Lióshömom viþ lagar hiarta herr eistneskr at hilme vá, ok austmarr iofre föllnom gymess lióþ at gafne kueþr. |
Þat stökk upp, at Yngvari Sýslu kind of sóit hafði ok ljóshömum við lagar hjarta herr eistneskr at hilmi vá, ok austmarr jöfri föllnum Gymis ljóð at gamni kveðr. |
| 19 Varþ Önvöndr Iónakrs bura harme heptr und himens fiollom, auk ofveig eistra dolge heipt hrísongs at hende kom, (ok) sá fremioþr foldar beinom högna hreyrs of horfenn vas. |
Varð Önundr Jónakrs bura harmi heptr und Himinfjöllum, ok ofvæg Eistra dolgi heipt hrísungs at hendi kom, ok sá frömunðr foldar beinum Högna hrørs of horfinn vas. |
| 20 Ok Ingiald ífioruan traþ reyks rausoþr á Ræninge, þá's húsþiófr hyriar le(i)stom goþkynning í gögnom steig, ok sá yrþr allre þióþo sanngøruastr meþ suíom þótte, es hann sialfr símo fiorue frøkuno fyrstr of fara vilde. |
Ok Ingjald ífjörvan trað reyks rösuðr á Ræningi, þás húsþjófr hyrjar leistum goðkynning í gögnum steig. Ok sá yrðr allri Þjóðu sanngörvastr með Svíum þótti, es hann sjalfr sínu fjörvi frœknu fyrstr of fara vildi. |
| 21 Ok viþ vág, hinn's víþe err, Óláfs hræ ölgylþer sualg, ok glóþfialgr götuar leyste sonr Fórnióts af suía iofre. S(u)á áttkonr frá Upsölom lofþa kyns fyr löngo huarf. |
Ok við vág, hinns viðjar . . ., hræ Óláfs ölgylðir svalg, ok glóðfjalgr götvar leysti sonr Fornjóts af Svía jöfri. Sá áttkonr frá Uppsölum lofða kyns fyr löngu hvarf. |
| 22 Þat frá huerr, at Halfdanar sökmiþlendr sakna skyldo, ok hallvarps hlífenauma þióþkonong á Þótne tók, ok skerieiþ í Skíringssal of brynialfs beinom drúper. |
Þat frá hverr, at Halfdanar sökmiðlendr sakna skyldu, ok hallvarps hlífinauma þjóðkonung á Þótni tók. Ok Skæreið í Skíringssal of brynjalfs beinum drúpir. |
| 23 Enn Eysteinn fyr áse fór til Býle(i)sts bróþor meyiar, ok nú liggr und lagar beinom reks löþoþr á raþar bradde, þar's élkaldr hiá iofor gauzkom Vöþlo straumr at váge kømr. |
En Eysteinn fyr ási fór til Býleists bróður meyjar, ok nú liggr und lagar beinum rekks löðuðr á raðar braddi, þars élkaldr hjá jöfur gauzkum Vöðlu straumr at vági kømr. |
| 24 Ok til þings þriþia iofre hueþrongs mær ór heime bauþ, þá's Halfdan, sá's Holtom bió, norna dóms of notet hafþe, ok buþlong á Borróe sigrhafendr síþan fölo. |
Ok til þings þriðja jöfri Hveðrungs mær ór heimi bauð, þás Halfdan, sás Holtum bjó, norna dóms of notit hafði. Ok buðlung á Borrói sigrhafendr síðan fölu. |
| 25 Varþ Guþrøþr enn gøfogláte lóme beitr, sá's (fyr)löngo vas, ok umbráþ - at ölom stille - hauþ heiptrækt at hilme dró, ok launsigr enn lómgeþe Öso örr af iofre bar, ok buþlongr á beþe fornom Stíflosunds of stungenn vas. |
Varð Guðrøðr enn göfugláti lómi beittr, sás fyr löngu vas, ok umbröð, at ölum stilli, höfuð heiptrækt at hilmi dró. Ok launsigr enn lómgeði Ösu örr af jöfri bar, ok buðlungr á beði fornum Stíflusunds of stunginn vas. |
| 26 Ok niþkuísl í Nórege þróttar þróss of þróaz hafþe. Réþ Óláfr ofsa forþom víþre grund of Vestmare, unz fótverkr viþ Foldar þröm vígmiþiþlong of viþa skylde. Nú liggr gunndiarfr á Geirstöþom herkonongr hauge ausenn. |
Ok niðkvísl í Nóregi þróttar Þrós of þróazk hafði. Réð Óláfr ofsa forðum víðri grund of Vestmari, unz fótverkr við Foldar þröm vígmiðlung of viða skyldi. Nú liggr gunndjarfr á Geirstöðum herkonungr haugi ausinn. |
| 27 Þat veit'k bazt und blöom hifne kennenafn suá't konongr eige, es Rögnvaldr, reiþar stióre, heiþom hórr of heitenn es, [ok mildgeþr markar dróttenn] |
Þat veitk bazt und blöum himni kenninafn, svát konungr eigi, es Rögnvaldr reiðar stjóri heiðumhör of heitinn es. |
| (Meddelanden från Nordiska seminariet Adolf Noreen 1914) | (Heimskringla I Íslenzk Fornrit XXVI ３版 1979) |